RedakcjaBorelioza jest zakażeniem bakteryjnym, które rozprzestrzenia się poprzez ukąszenia kleszczy. W większości przypadków objawy ustępują po zastosowaniu odpowiedniego leczenia; jednak u niektórych pacjentów choroba powoduje przewlekłe problemy, a nawet doprowadziła do śmierci. W Polsce na boreliozę zapada od 15 do 20 tysięcy osób rocznie, a w Stanach Zjednoczonych ta liczba sięga nawet 300 000 osób. W niniejszym artykule przedstawiono czytelnikom informacje związane z tym schorzeniem, takie jak jego przyczyny, proces diagnozowania, możliwe powikłania i dostępne sposoby leczenia.
Czym jest Borelioza?
Borelioza to choroba zakaźna spowodowana zakażeniem bakteryjnym. Większość przypadków choroby z Lyme, jak często nazywa się boreliozę, jest przenoszona na ludzi przez kleszcze.
Bakteria Borrelia burgdorferi (Bb) jest czynnikiem zakaźnym odpowiedzialnym za przenoszenie choroby. Po tym jak zainfekowany kleszcz przyczepi się do człowieka, bakteria Bb może wywołać reakcję zapalną w miejscu ukąszenia kleszcza, a także inne powikłania w całym organizmie.
Oznaki i objawy choroby z Lyme mogą wystąpić w każdej części ciała, ale najczęściej występują w stawach, układzie nerwowym i mięśniach/układzie rozrodczym. Jak w przypadku każdej innej choroby, nasilenie objawów może się różnić w zależności od osoby, a choroba może mieć charakter przewlekły lub zostać wyleczona dzięki odpowiedniemu leczeniu.
Jak rozprzestrzenia się Borelioza?
Bakteria, która wywołuje boreliozę, Bb, jest przenoszona na ludzi przez ślinę kleszczy. Kleszcze często występują w obszarach leśnych lub trawiastych, gdzie jest dużo zwierząt, na których mogą się żywić. Przyczepiają się do skóry ludzi i zwierząt, wkłuwając się maleńkimi ząbkami w skórę, a następnie żywiąc się krwią. Po zakończeniu żerowania odczepiają się od żywiciela, spadając na ziemię.
Skąd wiadomo, czy ma się boreliozę?
Istnieją dwa sposoby na określenie, czy ktoś ma boreliozę: pierwszy to rozpoznanie choroby na podstawie objawów, a drugi to wyniki badań laboratoryjnych.
Objawy mogą obejmować występowanie rumienia w miejscu ukąszenia, gorączkę, wysypkę, ból stawów, zmęczenie, bóle mięśni i ból głowy. Jeśli te objawy są obecne, a w ostatnim czasie podejrzewasz, że mógł wystąpić kontakt z kleszczem, udaj się do lekarza celem dalszego rozpoznania i podjęcia leczenia.
Wyniki badań laboratoryjnych mogą być również wykorzystywane do diagnozowania choroby z Lyme. Ponieważ wiele objawów jest podobnych do innych chorób, można zlecić badanie krwi w celu ustalenia, czy ktoś został zarażony Bb.
Potencjalne powikłania Boreliozy
- Objawy neurologiczne: zmiany nastroju, zaburzenia układu nerwowego i upośledzenie funkcji poznawczych są częstymi powikłaniami choroby z Lyme. W rzadkich przypadkach u niektórych pacjentów rozwinęła się psychoza lub nawet wystąpiły myśli i/lub działania samobójcze.
- Ból stawów: Choroba z Lyme może powodować stan zapalny w stawach. Jeśli rozprzestrzenia się do stawu i jest pozostawiony bez leczenia, może spowodować uszkodzenie stawów. Może to spowodować trwałe uszkodzenie stawów, wymianę stawów, a nawet zapalenie stawów.
- Ból mięśni: borelioza może wpłynąć na mięśnie, powodując wystąpienie bólu i obrzęk. W niektórych przypadkach może nawet prowadzić do rozpadu mięśni, który wymaga hospitalizacji i leczenia antybiotykami dożylnymi.
- Problemy z układem oddechowym: W niektórych przypadkach borelioza może rozprzestrzeniać się do płuc, powodując infekcję. Może to prowadzić do kaszlu, duszności i zmęczenia.
- Poronienie: W rzadkich przypadkach, borelioza może rozprzestrzenić się na narządy rozrodcze kobiety w ciąży, powodując poronienie. Jest to jedno z najpoważniejszych powikłań po boreliozie, a także jeden z powodów, dla których kobiety w ciąży powinny być badane pod tym kątem.
Kleszcze i profilaktyka boreliozy
W pierwszych akapitach wspomnieliśmy o miejscach występowania kleszczy, co z kolei uznajemy za miejsca potencjalnie niebezpieczne w kontekście możliwości zarażenia boreliozą.
Jeśli przebywasz w obszarze wysokiego ryzyka, pamiętaj, aby regularnie sprawdzać się pod kątem kleszczy. Najlepszym sposobem na to jest użycie ręcznego lusterka do wizualnej kontroli wszystkich obszarów skóry.
Kiedy przebywasz na obszarze, na którym mogą występować kleszcze, noś koszulki z długimi rękawami i spodnie, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo ukąszenia przez kleszcza. Kiedy jesteś na zewnątrz, unikaj obszarów leśnych z wysoką trawą i zaroślami, i chodź środkiem ścieżek. Dodatkowo, używaj środków odstraszających owady, które zawierają DEET dla dodatkowej ochrony, zwłaszcza jeśli planujesz przebywać na zewnątrz przez kilka godzin.
Na koniec, pamiętaj, aby sprawdzić, czy na Twojej skórze nie ma kleszczy po aktywnościach na świeżym powietrzu. Jeśli znajdziesz kleszcza, usuń go jak najszybciej. Im szybciej go usuniesz, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że zarazisz się boreliozą, i narazisz się na inne choroby przenoszone przez kleszcze.
Zabiegi na boreliozę
W przypadku zdiagnozowania choroby z Lyme i leczenia antybiotykami, istnieje duża szansa na wyleczenie choroby. Standardowe leczenie obejmuje dwa do czterech tygodni antybiotyków, które obejmują doksycyklinę, amoksycylinę lub cefuroksym. Jeśli choroba jest wcześnie zdiagnozowana, dwutygodniowy kurs leczenia jest zazwyczaj wystarczający.
W niektórych przypadkach leczenie prowadzi się przez dłuższy okres czasu. Może to być konieczne w przypadkach, gdy choroba została źle zdiagnozowana lub osoba nie została zdiagnozowana w odpowiednim czasie. Nieleczona choroba z Lyme może prowadzić do poważniejszych powikłań, a w rzadkich przypadkach nawet do śmierci.
Podsumowanie.
Większość osób zdrowieje z choroby z Lyme po zastosowaniu antybiotyków. W niektórych przypadkach choroba może spowodować poważniejsze powikłania, a antybiotyki nie zawsze są najskuteczniejszym leczeniem. Te przypadki są rzadkie, ale jeśli doświadczasz bólu stawów, który nie ustępuje, zgłoś się do lekarza. W rzadkich przypadkach, jeśli choroba pozostaje nieleczona, konieczna może być operacja.
Ważne jest, aby znać ryzyko związane z chorobą z Lyme i kleszczami, aby można było być proaktywnym w ochronie przed zakażeniem. Jeżeli dojdzie do zakażenia, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi leczenia.
Źródła:
Redakcja
